Onze dochter is 2 en zegt steeds nee! (Omgaan met driftbuien)

Tweet

Twee jaar is leuke leeftijd met weer veel nieuwe fases. De fase waar we momenteel in zitten is de ‘nee-fase’. Onze dochter denkt namelijk dat ze met 2 jaar de hele wereld aan kan en daarmee ook alles zelf kan. Zelf willen eten, willen bepalen wanneer ze gaat slapen, wat ze wil kijken op de tv en niet meer in de kinderwagen willen maar zelf willen lopen. Hierbij horen ook de nodige driftbuien. Ik heb begrepen dat ze dit de peuterpubertijd noemen. Erg leuk allemaal, maar soms wel een beetje vermoeiend. Als ze namelijk mee zou werken, zouden we soms de helft van onze tijd kunnen besparen. Nu houden we er maar rekening mee dat alles dubbel zo lang duurt. Even snel een boodschap doen, is nu zeker een uur van huis zijn.

Driftbuien

Wat we allebei vervelend vinden aan deze fase zijn haar driftbuien. Thuis kunnen we de driftbuien soms aan voelen komen, maar buitenshuis hebben we er wat minder grip op. Zo is het al een aantal keren voorgekomen dat wij op moeten schieten in een winkel, maar zij daar graag wil blijven spelen en rondkijken. Dat gaat helaas niet altijd en dan moeten we haar met veel geschreeuw en geschop mee zien te krijgen. In een driftbui is ze niet meer voor rede vatbaar en gaat ze altijd op de grond liggen. Je kunt haar dan heel moeilijk mee krijgen, want zodra je haar op gaat tillen slaat en schopt ze om zich heen. Ze is voor mij dan zo sterk door haar woede, dat ik haar op dat moment helemaal niet kan houden. Gelukkig is mijn man er bijna altijd ook bij, zodat hij haar dan mee kan nemen. Helaas gaan die driftbuien buitenshuis niet onopgemerkt. Als zoiets gebeurd schamen we ons rot, want door haar gegil kijkt iedereen je aan met een blik van “nou jij hebt je kind lekker in de hand”. Dat is echt niet leuk.

Hoe gaan wij hiermee om?

We hebben allebei bergen met geduld nodig. Ik heb dit ook wel, maar dan moet je wel lekker in de vel zitten en vooral goed uitgerust zijn. Nu ben ik de laatste tijd een beetje met mijn gezond aan het kwakkelen en hierdoor heb ik wat minder geduld dan anders. Dit maakt het soms erg zwaar om goed om te gaan met haar gedrag. Gelukkig probeert mijn man mij te helpen waar dit kan en heb ik hele lieve ouders die altijd klaar staan om ons te helpen. Recent hebben mijn ouders een weekendje op onze dochter gepast. Zo kon ik een beetje bijkomen, lekker uitslapen en wat quality time met mijn man doorbrengen, Dit staat de laatste tijd een beetje op een laag pitje. Na zo’n weekendje kun je alles toch weer wat beter en zijn wij ook weer betere ouders voor onze dochter.

Tips (die bij ons werken)

Tijdens een driftbui thuis proberen we haar te negeren, want ze vraagt aandacht op een negatieve manier en die negatieve aandacht willen wij niet. Maar als we boodschappen doen en ze krijgt dan een driftbui dan werkt het bij ons niet altijd hetzelfde. Soms helpt het als we zeggen, “nou wij gaan hoor, ga je mee?” Maar als ze echt door het lint gaat, dan is het vooral, oppakken en meenemen, want dan is ze niet meer voor rede vatbaar.

Als we aanvoelen dat er een driftbui aankomt, dan proberen we haar af te leiden. Dit lukt soms door haar een opdracht te geven als: “Kun jij de kaas voor mama pakken?” of als we buiten zijn kan het ook wel eens helpen om haar af te leiden met een koekje of een slokje drinken.

Consequent zijn klinkt als een cliché, maar het is toch belangrijk. Zo weet je kind waar hij/zij aan toe is en is het ook duidelijk wat hij/zij wel of niet mag. Toch is het niet altijd even gemakkelijk, omdat je soms snel van het gezeur af wil zijn. Maar als je toch voet bij stuk weet te houden, zul je er later de vruchten van plukken.

Probeer het woordje nee te vermijden door goed na te denken over de vraagstelling aan je kind. Als je namelijk zou vragen “Ga je mee boodschappen doen?” Dan is de kans groot dat je kind ‘nee’ zal zeggen. Maar als je zegt “Mama gaat boodschappen doen. Wil jij de boodschappentas vasthouden” of  “Wil je de deuren voor mama opendoen, want we gaan even weg”, dan vermijd je het antwoord ‘nee’. Zo betrek je je kind meteen bij de situatie en hopelijk zorgt de afleiding ook voor minder kans op driftbuien. Zorg er wel voor dat je de keuzes beperkt houdt, want anders maak je het kiezen te lastig.

Duidelijk zijn helpt bij ons ook erg goed. Onze dochter heeft veel baat bij structuur en daarom helpt het goed als we haar duidelijk vertellen wat de bedoeling is en wat wij van plan zijn. Het wil natuurlijk niet zeggen dat ze daardoor alles doet wat wij graag willen. Ze blijft haar eigen wil houden, maar zo is het wel duidelijk voor haar wat er van haar verwacht wordt. Soms is dat leuk voor haar, soms wat minder. Maar ja, niet alles in leven kan altijd leuk zijn, dus helaas moet ze aan sommige dingen ook gewoon wennen.

Ga zelf ook niet steeds ‘nee’ zeggen

Probeer zelf ook niet altijd in het negatieve gedrag van je kind te blijven hangen. Als je kind steeds ‘nee’ zegt en op een negatieve manier aandacht blijft vragen, ga je zelf ook steeds ‘nee’ zeggen. Probeer dit op andere manieren duidelijk te maken, bijvoorbeeld: “Mama heeft liever niet dat je dat doet. Misschien kun je met de duplo gaan spelen?” Zo vermijd je het woordje nee. Mocht de sfeer in huis moeilijk te veranderen zijn, ga dan bijvoorbeeld even naar buiten. Een andere omgeving en een frisse neus halen kan soms ook wonderen doen.

Ik denk dat wij vast niet de enige zijn die in de fase van ‘nee’ en driftbuien zitten. Ik ben erg benieuwd hoe jullie hiermee omgaan. Tips en adviezen zijn van harte welkom. Laat je reactie hieronder achter