Een terug- en vooruitblik op het schooljaar (Persoonlijk)
De zomervakantie is voor ons weer voorbij en jeetje wat is die tijd snel gegaan. We hebben ons goed vermaakt en genoten van de tijd die we als gezin hebben doorgebracht, maar het is ook goed dat er nu weer ritme zit in onze weken. Afgelopen maandag bracht ik haar voor het eerst naar groep 2. Ze heeft het naar haar zin op school en ik merk dat ze steeds meer haar draai begint te vinden, maar het gaat niet allemaal vanzelf. Daarom wil ik graag wat meer vertellen over de dingen waar wij afgelopen schooljaar tegenaan liepen. Misschien herkennen jullie er iets in en hebben jullie handige tips voor ons.
Vermoeid
Ik weet nog goed dat ik haar vorig jaar september voor het eerst achterliet op school. Zij had er wel zin in, maar ik liet haar toch wel achter met een brok in mijn keel en natte ogen. Naar school gaan was goed voor haar, want ze mistte thuis echt wat uitdaging en dat kon ik haar niet meer bieden. Toch bleek dat ze de schoolweken ook vermoeiend vond. Onze school heeft een continurooster waarbij de kinderen tussen de middag op school blijven eten. Voor mij erg gemakkelijk, maar voor haar zijn het best lange dagen. Ik heb haar regelmatig een dagje thuis gehouden, zodat ze even bij kon komen.
Hypermobiel
Ons eerste oudergesprek was in november. Ze deed het goed op school, kon het met iedereen wel goed vinden en ze zat volgens de juffen lekker in haar vel. Toch gaven de juffen wel aan dat ze wat moeilijk bewoog. Met de gymlessen leek ze wat angstig en ze bewoog niet zo soepel. Hiervoor hebben we haar na laten kijken door een fysiotherapeut. Onze dochter bleek hypermobiel te zijn. Haar gewrichten kunnen verder bewegen dan gebruikelijk is. Het kost haar hierdoor meer energie om goed te kunnen bewegen. Hierbij komt ook nog eens dat ze veel groter is dan haar leeftijdsgenootjes. Ze heeft grote voeten en de lengte van een kind van 6 à 7 jaar. Dit zorgt ervoor dat bewegen er al snel ‘slungelig’ uit ziet. Toch weet ze zich inmiddels best goed te redden en is het bewegen beter geworden, omdat ze meer zelfvertrouwen heeft gekregen.
Klachten
In december merkten we dat onze dochter ging loensen met 1 oogje. Ook kreeg ze last van andere vage klachten, zoals hoofdpijn, nekpijn, snel vallen, vermoeidheid. Aangezien december een drukke maand is met veel spannende dingen hebben we dit even aangekeken tot begin januari. Daarna ben ik naar de huisarts geweest en werd ik al snel naar huis gestuurd met ‘het zal wel aan de drukke decembermaand liggen’. Toen de klachten en het loensen niet minder werden, ben ik na een paar weken weer terug gegaan. In eerste instantie werd ik weer naar huis gestuurd, maar na mijn bezoekje werd ik toch teruggebeld door de huisarts. Ik moest voor de zekerheid toch maar even langs de oogarts. Dit hebben we dan ook gedaan en hieruit bleek dat ze een flinke oogafwijking heeft van +4,5 en +4,25. Ze moest dus een bril en dat was geen overbodige luxe, want ze zag dus echt niet goed.
Bril
Ze koos zelf een prachtige roze bril uit, maar ze moest hier natuurlijk wel even aan wennen. Met haar klachten gaat het nu veel beter! Op school heeft ze iedere dag haar bril op. Thuis zet ze hem nog wel eens af, maar we merken wel dat ze hem nodig heeft. Haar klachten verdwenen en ze is nu minder snel moe. Ze staat nog wel onder controle bij de oogarts en dit zal voorlopig ook zo blijven. Gelukkig vindt ze het niet erg dat ze een bril moet dragen en het staat haar goed, dus wij zijn trots op haar.
Uitdaging
Ondanks deze ‘tegenslagen’ bleek uit haar prestaties dat onze dochter het erg goed doet op school. Ze heeft een prachtig rapport gekregen en ze ontwikkelt zich goed. Ze kan al tellen tot voorbij de 40 en heeft een grote woordenschat. In de zomervakantie verbaasde ze ons zelfs met hele stukken tekst die ze al kon lezen. Wij zien dus als ouders dat ze veel in haar mars heeft. Toch laat ze dit op school niet altijd zien. Haar juffen zien het daarom als opdracht voor komend schooljaar om haar uit te dagen, zodat ze kan laten zien wat ze in zich heeft.
Wij hebben als ouders alleen 2 ‘zorgen’ die ons bezig houden:
- Gaat onze dochter zich niet vervelen in de klas?
- Komt ze wel ‘goed uit de verf’ in een grote groep?
Ze had namelijk aan het einde van het schooljaar 39 kinderen in de klas en dat vinden wij erg veel. Kunnen leerkrachten met zulke grote groepen het beste uit ieder kind halen? Dat is een vraag die ons dit jaar bezig zal blijven houden. Gelukkig start ze nu in een kleinere groep, maar dit zal tijdens het schooljaar natuurlijk wel groeien.
Hoe groot zijn de klassen van jullie kinderen? Hoe zorgen jullie dat het goed gaat met je kind op school? Hebben jullie nog goede tips?
Plaats een reactie