Eetgedrag van peuters

Een omslag in het eetgedrag van peuters blijkt heel normaal te zijn. Maar als je er als jonge ouder mee te maken krijgt, kun je best even met je handen in het haar zitten. Onze dochter is nu 18 maanden en een aantal weken geleden at ze opeens niet meer zoveel. Eerder was ze een hele makkelijke eter en kon ik haar bijna ieder zelfgemaakt prakje of potje geven en ze at het lekker op. Nu was dit ineens over. Ze draaide nu haar hoofd weg of spuugde de hapjes gewoon weer uit. Ze is vanaf het begin geen goede broodeter geweest, dus mocht ik nu al blij zijn als ik er met heel veel moeite een halve boterham met chocopasta in kreeg.

Iets verantwoords op brood kon ik al helemaal op mijn buik schrijven, want kaas of worst op brood daar begon ze niet eens aan. Als ik dit wel probeerde at ze letterlijk ‘de kaas van het brood’. Dus waren dan alleen chocopasta, speculoos en jam een optie.Het eten van papjes met opvoedmelk van bijvoorbeeld Bambix of Neslé gingen er nog het beste in. Als ze te weinig brood of avondeten binnen had gekregen gaven we haar vaak nog maar een beetje pap, omdat ze anders bijna niets op had. Danoontjes at ze wel graag, maar ja, je kunt je kind ook niet steeds toetjes of papjes geven.

Zelf eten

Op een gegeven moment heb ik ervoor gekozen om het over een andere boeg te gooien. Ik heb haar proberen te betrekken bij het koken en de tafel dekken. We zijn met z’n allen tegelijk aan tafel gegaan. Ik heb mijn dochter een groot schort om gedaan en zelf een klein bordje eten gegeven. Ik had een grote bak lasagne gemaakt en zelf zijn we gewoon begonnen met eten. Onze dochter zat ons eerst een tijdje aan te kijken van “je denkt toch niet dat ik dit ga eten…”. Maar toen ze zag dat wij lekker en gezellig zaten te eten dacht ze “laat ik het ook maar eens proeven”. Het bleek toch wel lekker te zijn, want daarna gingen er toch steeds kleine hapjes naar binnen. Wij mochten haar toen ook wel een beetje helpen door haar af en toe een hapje te geven en al met al heeft ze toch een redelijk bordje eten binnen gekregen. Dit zijn we op deze manier iedere avond gaan doen en over het algemeen gaat dit heel goed. De ene keer eet ze wat meer dan de andere keer, maar we hoeven nu geen bordje pap meer te geven voor het slapen gaan. Ze krijgt na iedere maaltijd wel een toetje, ongeacht of ze goed heeft gegeten, want ze is nog te klein om te begrijpen dat geen toetje krijgen een straf is. Een toetje is ook ‘gezond’ want melkproducten horen er ook bij.

Het eten van brood gaat nu ook steeds beter. Ze eet nu kaas en soms ook worst op haar brood en op zondag eet ze lekker warme broodjes uit de oven met ons. Ik denk dat de gezelligheid aan tafel en allemaal hetzelfde eten erg belangrijk voor haar is. Ze heeft het besef gekregen dat het niet leuk is om alleen te eten en iets anders te eten dan haar ouders. Het is soms wel een zoektocht om erachter te komen wat het probleem is bij je kind, maar probeer gewoon wat dingen uit en kijk wat het beste bij je kind past.

Tip om eetgedrag van peuters te stimuleren:

• Maak het niet te lang, wel gezellig.
• Eet niet voor de televisie of onder het spelen. Ga er zelf niet bij zitten lezen.
• Je kind doet jou na. Geef dus zelf het goede voorbeeld.
• Laat je kind af en toe zelf kiezen, bijvoorbeeld tussen twee soorten beleg of tussen twee soorten groenten.
• Laat je kind bepalen hoeveel hij opeet. Genoeg is genoeg. Maar een tweede bordje mag ook.
• Kies vaste tijdstippen voor maaltijden en tussendoortjes.
• Zorg dat je kind niet te moe is voor het avondeten.
• Straf je kind niet als hij niet ‘goed’ eet. Geef hem wel een toetje.
• Eet zoveel mogelijk met het hele gezin tegelijk.
• Zeg iets aardigs als hij gezellig was aan tafel. Bijvoorbeeld: “Jij hebt goed op je stoel gezeten”.

 Heeft jouw kind ook problemen bij het eten en wat heb je allemaal al geprobeerd?